​

Geschiedenis van de metaal Meisters

 

 

Sinds de oprichting van de smederij in 1909 werken de Meisters met ijzer.

George Frederik Meister richtte de zaak op: Fa G.F. Meister & zonen.

                            Na een ongeluk op zijn werk,begon mijn opa een eigen bedrijfje                                 in de Bellamystraat op nr 74,vlak bij de ten Catemarkt

Hij startte in de schuur van de tuin achter het huis,later werden de beneden huizen ook geschikt gemaakt als werkplaats en de ramen vervangen door grote dubbele voordeuren.

De smederij kwam op nummer 74 en nummer 76 bestemden ze tot garage voor de Spijker                  (Een befaamd Nederlands auto merk) van G.F. Meister.

In die tijd had de achtergevel een aanbouw grenzend aan een grote binnen plaats met  fruitbomen,alsmede een mooie siertuin met kippen en duiven op nummer 78.

Langzaam aan kwamen de kinderen van GF in beeld om in het bedrijf te komen werken    en later voor opvolging te zorgen.

​

​

De volgende generatie

 

Eerst meldde zich oom Louis,daarna George 2 en later Henk (mijn vader ) .

Het bedrijf groeide na de Tweede Wereldoorlog en bevrijding in 1945 flink. 

                Dat betekend meer ruimte dus besloten ze de binnenplaats met de siertuin                                 te overkappen en daklichten te plaatsen.

Zo kwam er ook plek voor werknemers in het bedrijf.

Toen ik er zelf kwam werken waren er zeker zeven mannen in dienst.

Na die eerste lichting zonen,was de volgende generatie aan de beurt.

                                      Als eerste eerst kwam George 3 zoon van Louis er bij.                                             Daarna zou logischerwijs een van de zonen van George 2 komen die niet kwamen,                  waarna schoonzoon Ruud de Vries zijn plaats innam.

Op gegeven moment vroeg mijn vader of ik erbij wilde komen als compagnon,rond 1978.

                       Ik had de LTS (lagere Technische School) aan de postjesweg doorlopen,                    dit Amsterdamse School gebouw staat nog steeds bekend als`Het Sierraad`.

                    Daarna had ik leren smeden bij smederij Laurent in de st nicolaasstraat,                           waar ik twee jaar in dienst was.

Daar heb ik echt leren smeden! Al het smeedwerk voor de renovatie van de                       Nieuwe Kerk op de Dam deden we daar.

Ik wist toen al dat ik in het bedrijf van de familie wilde gaan werken.

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

Sociale ontmoetingsplek

                         Twee jaar werkte ik met mijn vader samen als vierde compagnon                       tot hij stopte en ik ben gebleven.

                 Ik werkte in totaal zo`n veertig jaar samen met neef George en zwager Ruud,                   een paar jaar als personeel maar het grootste gedeelte als compagnon.

                   Mijn zwager en oudere zus werkte op kantoor mijn neef in de werkplaats                 en ik meestal op locatie.We hadden vier man personeel.

Later werkten we nog met twee mensen in vaste dienst:Johnny en mijn zoon Joey.

                                De oude smederij was een echte sociale ontmoetingsplek,                                   buurtbewoners kwamen er langs voor een kopje koffie...heel gezellig.

     We moesten het ook van de aanloop hebben: die komt even langs om iets te laten lassen,                                       die wil dat je even mee komt, een ander brengt zijn fiets,                                  allemaal van die kleine dingetjes waardoor de zaak blijft leven.

                               Nadat mijn compagnons een voor een met pensioen gingen,                                                                                moesten de oude panden worden verkocht.                                            Johnny en ik hebben het bedrijf nog twee jaar gerund, met behulp van zwager Ruud.

Maar in 2015 is het bedrijf na 106 jaar gestopt.

​

​